25 april 2024 - Jouw plekje
En hier zit ik dan in 'mijn plekje'.
Jij hebt er in tegenstelling tot je broer en je zus nooit echt in gezeten. Voor mij is het een ruimte waar ik, naast alle gesprekken met mijn cliënten, even kan vertoeven. Gedachten mag laten lopen, mijn gevoel mag bevragen, rust kan zoeken, gewoon mag zijn wie ik ben.
Wat velen niet weten, is dat vlak voor jouw overlijden, mijn freelanceopdracht werd stopgezet. En we hebben daarover gepraat. En ik mocht al mijn angsten van "hoe nu verder" met je delen. Je zei me: "alles komt goed ma'ke. En, wordt het eens geen tijd dat gij gaat doen waar da gij gelukkig van wordt? Want, ik heb dat ook mogen doen..."
En dat klopt, jij was wat studiekeuze betreft de meest gemakkelijke van mijn kinderen. Jij wist al heel jong wat je wou: mechanieker, geen auto's maar camions, tractors, kortom grote voertuigen én op je 18 kunnen gaan werken. Niet verder studeren want dat maakte jou niet gelukkig.
En wat een fantastische beslissing was dat. Je hebt hard gewerkt, genoten van jouw job te doen, soms wat meer, soms wat minder. Rusten stond niet in je woordenboek want het gaf jou energie.
En dat gesprek hangt vaak in mijn hoofd.
Hoe vaak zet je als ouder, jezelf niet opzij om je kinderen gelukkig te maken, in alles te voorzien, terwijl aan de andere kant: voor je kinderen het allemaal goed is want zij, zij willen jou gelukkig zien.
En dus mijn zoon, volg ik jouw wens en ga ik doen waar ik gelukkig van word omdat het ook jou gelukkig heeft gemaakt.
En ook al voelde jij je misschien niet altijd slim tussen al die bollebozen hier in huis.
Brent, de wijsheid die jij had, daar kunnen wij van leren.
Ik mis onze gesprekken nog elke dag. Ben blij dat wij de avond voor je overlijden nog eens 10 minuutjes tijd voor elkaar hebben gemaakt.
Als ik toen had geweten, wat ik nu wist, had ik je verteld hoe fier ik op je was, ben en altijd zal zijn omdat jij jouw passie hebt gevolgd.
Liefs ❤️
Jouw mama
Till the moon & back